Kimi Dosta Gider – Yahya Soyyiğit & Veysel Dalsaldı
Ey gönül kendini vezn etmeye kantar ara bul!
Yürü git, kantarına hâlis olan a’yar ara bul!
Ne kazandın şu fani âleme geleli?
Ömrünü boşa geçirme zikr ile Allah’ı ara bul.
Bu nefis seni bir gün dosta düşman edecek
Yürü dil mülkine ehli kumandan arabul
Saltanat mülkü konak bir gün elden gidecek
Sana bakide ev yapacak mimar ara bul.
Aldanma azizim şu dünyanın nakşına nakkaşına
Hazreti Âdem gibi girsen hezeran yaşına
Akıbet sende bir gün gelirsin o musalla taşına
Kapatırlar seni bir hâl-i haraba yalınız
Ol karanlık geceler kendine bir yâr ara bul.
Hafız Ahmet Soyyiğit
Kimi dosta varır
Dosta bend olur
Kimi nefse uyar
Kahrolur gider
Kimi tevbe eder
Esfıya olur
Kimi inad eder
Eşkiya gider
Kimi gülistanda
Gonca gül olur
Kimi gonca güle
Har olur gider
Kimi Hakk’a bakar
Feyzi-yab olur
Kimi yüz çevirir
Taş olur gider
Kimi Hay’dan alır
Ehl-i hal olur
Kimi hayaldedir
Kal eder gider
Kimi Hakk aşıktır
Hem maşuk odur
Kimi Hakk değildir
Zay olur gider
Kimi Ahmed seni
Uzaktan tanır
Kimi yaklaşır da
Kör olur gider…
Hafız Ahmet Soyyiğit
Gel ey kardeş, Hakkı bulayım dersen,
Bir kamil mürşide varmasan olmaz,
Resulün cemalini göreyim dersen,
Bir kamil mürşide varmasan olmaz.
Niceler gittiler mürşid arayı,
Arayanlar buldu derde devayı,
Bin kez okur isen aktan karayı,
Bir kamil mürşide varmasan olmaz.
Gel şimdi kardeşler gidelim bile,
Nice aşıkların bağrını dele,
Cebrail delildir, Ahmet’e bile,
Bir kamil mürşide varmazsan olmaz.
Kadılar mollalar cümle geldiler,
Kitapların hep bir yere koydular.
Sen bu ilmi kimden aldın dediler.
Bir kamil mürşide varmasan olmaz.
Yunus Emre bunda mana var dedi,
Bir kamil mürşide sen de var şimdi,
Hazret Musa’ya Hızır’a var dedi,
Bir kamil mürşide varmasan olmaz.
Yunus Emre (k.s)
Kimi Dosta Gider – Yahya Soyyiğit & Veysel Dalsaldı
Söz: Ahmet Sözyiğit
Müzik: Yahya Soyyiğit
Not: Bu ilahide, Hafız Ahmet Soyyiğit‘in “Kimi Dosta Varır” şiiri dışında 2 şiirden daha istifade edilmiştir. Yine Hafız Ahmet Soyyiğit’e ait “Ey Gönül” şiirinin ve Yunus Emre hazretleri (k.s) “Bir Kamil Mürşide Varmazsan Olmaz” şiirlerinin ilk kıtaları sırasıyla ilahi başlangıcında ve sonunda kullanılmıştır. Koyu renkli yazılı olan dörtlükler ilahinin sözlerini oluşturmaktadır.
Esfıya: Safiyet, takva ve kemalat sahibi ve Hazreti Peygamber’e (a.s.m.) varis olup, onun meslek ve gayelerini ihyaya ve tatbike çalışan muhakkik zat.
Feyzi-yab: Feyz sahibi.
Bend olmak: bağlanmak.
