Su Kasîdesi – Fuzûlî şiiri
Saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlare su
Kim bu denlü dutuşan odlare kılmaz çâre su
(Ey göz, gönlümdeki ateşlere gözyaşımdan su saçma. Zira bu kadar fazla tutuşmuş ateşe suyun hiçbir faydası olmaz. )
Âb-gûndur günbed-i devvâr rengi bilmezem
Yâ muhît olmuş gözümden günbed-i devvâre su
(Şu dönen gökkubbe su renginde midir? Yoksa gözümden akan yaşlar mı bu gökkubbeyi kaplamıştır? )
Zevk-i tîğundan aceb yoh olsa gönlüm çâk çâk
Kim mürûr ilen bırağur rahneler dîvâre su
(Ey sevgili! Senin kılıca benzeyen keskin bakışlarının zevkinden gönlüm parça parça olsa buna şaşılır mı hiç? Nitekim su da akıp giderken duvarlarda yarıklar meydana getirir.)
Vehm ilen söyler dil-i mecrûh peykânun sözin
İhtiyât ilen içer her kimde olsa yâre su
(Yaralı gönül, senin ok temrenine benzeyen kirpiklerinin ismini korkarak söyler. Nitekim yarası olan hasta suyu ihtiyatla, yavaş yavaş içer.)
Suya virsün bâğ-bân gül-zârı zahmet çekmesün
Bir gül açılmaz yüzün-tek virse min gül-zâre su
(Bahçıvan boşuna zahmet çekmesin, gül bahçesini baştan başa suya versin. Çünkü bin tane gül bahçesini bile sulasa, senin yüzün gibi bir gül açılmaz.)
Ohşadabilmez gubârını muharrir hattuna
Hâme tek bahmakdan inse gözlerine kare su
(Hattatın bakmaktan dolayı kalem gibi gözlerine kara su inse, yani kör olsa, yine de gubar yazısını senin yüzündeki tüylere benzetemez.)
Ârızun yâdiyle nem-nâk olsa müjgânum n’ola
Zâyi’ olmaz gül temennâsiyle virmek hâre su
(Senin gül renkli yanağını anarak ağlasam ve kirpiklerim de bundan dolayı ıslansa, buna şaşılmaz. Çünkü gül elde etmek isteyen kişinin dikene su vermesi boşuna değildir.)
Gam güni itme dil-i bîmârdan tîğun dirîg
Hayrdur virmek karanu gicede bîmâre su
(Ey sevgili! Gam günü geldiğinde bu hastadan bakış kılıcını esirgeme, ne olursun? O gün bakışının kılıcı bana gelsin, hasta gönlüme gelsin. Ta ki canından bezen gönlüm ölümle can bulsun. Karanlık gecede, ölüm gecesinde hastaya su vermek sevaptır.)
Su Kasîdesi – Fuzûlî
Şiir: Fuzûlî
Seslendiren: Serdar Tuncer
Albüm: Şiir Medeniyeti – Fuzûlî